Gisteren heb ik de ticket en de label voor aan mijn fiets binnen gekregen. Het begint toch wel te kriebelen. Zo'n 800 km fietsen is niet erg maar die bergen.....

Mijn voorbereiding is wel klaar. Dit keer ga ik met 1 tas en een stuurtasje. Overnachten doe ik in herbergen. Kamperen is niet handig, moet je je hele uitrusting mee de bergen over slepen. Elke ons minder is er 1!! Dus alleen een schone fietsbroek en shirt, tandenborstel en dekentje. Moet lukken, lopend had ik 6 kg, dat wil ik nu ook proberen.

Tsja, en dan de conditie? Ben niet meer zo'n hele trouwe bezoeker van de sportschool. Ik heb wel veel kilometers gefietst en ook gewandeld.
Dus moet het lukken en anders ga ik op wilskracht.......

Wordt het echt pelgrimeren? Voor mij betekent dat even helemaal alleen zijn, vrij zijn, genieten van het moment, loslaten en niet hoeven denken. De Camino Frances is een "drukke" camino, zeker in de zomermaanden en vooral het laatste stuk. Dus echt alleen zal ik niet zijn.
Maar gelukkig vind ik mensen ontmoeten ook fijn, zeker als het gelijkgestemden zijn.

Het route boekje heb ik ook al vele malen door genomen. Nu leg ik het weg!! Voor een deel weet ik wat mij te wachten staat en dat andere deel laat ik gewoon gebeuren. Niets plannen, want ik heb er geen idee van hoever ik kom op een dag. Een hele fijne gedachte is te weten dat Cor mij volgt. Ik heb een Ipad gekocht zodat wij contact kunnen hebben. Want uiteindelijk moet hij mij wel kunnen vinden................ En ik kan mijn blog dan weer bijhouden!!

Ik heb er ontzettend veel zin in en de kriebels.......... die zijn gezond!!
Dus....Santiago here I come (again)

Marja