sight seeing....

Vanaf Ares via Leges Cap Ferret. Fietsen door de bossen, heerlijk fietsweer. Duintje op, duintje af. Gelunched op het strand bij Porge-Ocean, voor zwemmen was het te koud, wel met mijn voetjes erin geweest. Het is niet te zien dat het juni is, een heel leeg strand en geen enkele zwemmer iln zee. Een colaatje gedronken op een terras, hier weten ze het wel, 3,50 euro maar ik moest naar de wc...

Bij Lacanau-Ocean ging er iets verkeerd met alle kruispunten. Bij een bord even gestopt, gepraat met een Nederlands echtpaar en er kwamen nog wat andere mensen voorbij. Geen Kalverstraat, maar een stuk op 10. Ik at een mueslireep en wilde weer op de fiets stappen. Stond er ineens een naakte kerel van een jaar of 30 op een racefiets voor mij, tekkend aan zijn piepelotje..... De adrenaline maakte dat ik met 30 km per uur kon wegfietsen, gedaan alsof er niets aan de hand was.
Van het historische fietspad dus niet zo veel meegekregen, behalve dat het 30 cm smal was. De naakte man begon te schreeuwen, kwam zeker klaar! Maar ik was bang, Na 10 minuten stonden er weer mensen op het pad, die waren net ook voorbij gefietst. Wat was ik blij!! Ben al die weken niet bang geweest maar nu wel. De rest van de 50 km heb ik in 1 keer gefietst, boven de 20 km per uur. Bah!!
's Nachts ook weer een avontuur, windkracht 6 over mijn tent op een camping in Le Pin-Sec, 400 m van zee. Houten haringen bij de Duitse buren gescoord, anders ging mijn tentje als een ballonetje het luchtruim in. Mijn tassen al gepakt en met kleren in de slaapzak want wie weet moeten we evacuren.....Slecht geslapen dus. Mede doordat ik nog lag te malen over die vent. Bah!!

21 juni
Om 6.10 opgestaan en om 8 uur op de fiets. Op een bankje buiten de camping mijn ontbijtje gedaan. Maar ook hier voelde ik mij niet prettig. Alles is hier hufterproef. Dus maar gauw weer fitsen richting Verdon. Weer het bos in, niet prettig, maar het is niet anders. De omgeving is wel prachtigIn Pointe de Grave gelunchd. Mix salade-gebakken ei- ijs en koffie toe. Met de veerboot over de uitmonding van de Gironde (beetje Terschelling gevoel) naar Royan. Het waaide hard.

Vanaf nu zit de route niet meer in mijn GPS en moet ik op de kaart fietsen, het roze streepje is 'op'. Toch een keer verkeerd gefietst. Maar ik heb wel door hoe ik met de GPS de volgende plaats in moet voeren en dan komt er wel een streepje.


Ik ben nu in Saintes. Prachtige stad aan de Charente. Op zoek naar een slaapplaats kwam ik erachter dat er bij de kerk een refugio is. Daar kunnen Pelgrims met een credical, ik dus, voor 8 euro slapen en eten. En omdat ik alles gedaan wil hebben deze tocht heb ik het gedaan. Van de 6 bedden waren er 3 bezet. Ik en 2 mnl franse wandelende Pelgrims. En tsja...... Die snurken. Ze hadden overigens wel lekker voor mij gekookt. Maar stonden ook alweer om 6.30 uur in hun wandelschoenen, en niet zachtjes. Toen ze weggingen ben ik opgestaan en toen ik de refugiodeur op slot draaide werd het weer helemaal grijs en koud.

Voor mij betekende dat dat ik mijn dag anders ging invullen. Bovendien wilden mijn benen niet fietsen, wel wandelen. Eerst een goedkoop hotelletje gezocht. Mijn fiets daar veilig gestald en heb ik een mooie stadswandeling gemaakt van 4 uur. En ik heb mijzelf een franse coupe laten aanmeten.

Een plate du jour gegeten als een echte tourist met de stadsplattegrond naast mij op tafel. Net gedouched, vanwege de prijs zit ie op de gang. Maar ach, als je kampeert moet je verder lopen...... En dan zo slapen in een echt bed!

Even dacht ik om naar huis te gaan, was zelfs op station geweest voor info. Maar toen heb ik mijzelf toegesproken. Zo van, neem maar een hotelletje, de 2 slechte nachten en de blote kerel mogen je reis niet verzieken. Even pas op de plaats en morgen weer vrolijk verder. Naar Melle,80 km verderop, heuveltje op, heuveltje af.

Dus lieve allemaal, Bissoux
Ik weet nu wat het betekent Lilian!!

Oftewel X
Marja
1834 km onderweg